!!دلشکسته!!

لعنت به شب های بعد از تو

♫♫

به دردی که ماند از تو

♫♫♫♫

به دادم نمیرسی…

♫♫♫♫♫♫

رفتی آواره شد خانه

ماندم غریبانه ، لعنت به بی کسی…

قلب من این چنین آسان نمی لرزید…

عشقت اما به غم هایش نمی ارزید!!!

♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫

دنیا را بردی همراهت به نابودی…

دنیا غم شد مگر تو چند نفر بودی….

من همانم که دل از دنیا بریدم….

با غمت آتش به باران میکشیدم….

هر چه خواستی ، خواستم عشقی ندیدم!!!!

خاطراتم را چرا یادت نمانده….

غصه ها من را به پایانم رسانده…

بی وفا مهر و وفا یادت نمانده!!!

در نگاهت لیلی خود پیدا نکردم با خجالت از چشم تو گلایه کردم

این درد شد درمان من رویای تو پایان ندارد

از دریا نترسانم که من در قلبه تو جان میدهم دریا بشی زیبای من غرقه نگاهت میشوم هی

دیوانه مرا به دست کی سپردی دیوانه رفتی مرا با خود نبردی

این عشق شد زندان من این درد شد درمان من رویای تو پایان ندارد

نگاه تو هی میبرد صبر مرا , لیلی من یک دم ببین حالِ مرا

از دریا نترسانم که من در قلبه تو جان میدهم دریا بشی زیبای من غرقه نگاهت میشوم هی

دیوانه مرا به دست کی سپردی دیوانه رفتی مرا با خود نبردی

دیگه میخوام برم با چشم تر من تا دم پنجره ها ببر

به پرنده ها شعرامو گفتم دیگه رفتم از اینجا رفتم

دیگه میخوام برم با چشم تر من تا دم پنجره ها ببر

آنکه می آید تا بماند
اصلا دل شکستن بلد نیست
اصلا پایِ رفتن ندارد
خلوت می خواهد با کسی که می داند
می فهمد بودنش را.
آنکه می آید صدایِ پاهایش تو را می رقصاند
پس بلند شو.
لبخندت را رویِ صورتت بنشان
آب و جارو کن راهی را که
قرار است با قدمهایتان عبور کنید
و به خلوتتان برسید
بلند شو و محکم به خودت بگو
هیچکس دلی که قرار است عمری
برایِ - او- یِ قصه عاشقی کند را
نمی تواند بشکند

از یک جایی به بعد یاد می گیری که دیگر خودت را 

درگیر "دوستت دارم" های بی سر و ته هیچ آدمی نکنی.

 دائما ورد زبان اند و مخاطب هایش هر روز عوض میشوند.

 خودش هم تکلیفش را با "دل امروز عاشق و فردا فارغش" نمی داند، 

حماقت است.

و او غرق خوشی ها و سرگرم آدم های رنگ و وارنگ اطرافش،

وفاداری نیست!!!! خیانت به خودت است.

و عشق را نفهمید، اشتباه محض است.

خوشبخت 

بشوی به جز همین آدمی که یک روز فکر میکردی بودنش 

کنار تو

 خوشبختی محض است.

.

آنکه می آید تا بماند
اصلا دل شکستن بلد نیست
اصلا پایِ رفتن ندارد
خلوت می خواهد با کسی که می داند
می فهمد بودنش را.
آنکه می آید صدایِ پاهایش تو را می رقصاند
پس بلند شو.
لبخندت را رویِ صورتت بنشان
آب و جارو کن راهی را که
قرار است با قدمهایتان عبور کنید
و به خلوتتان برسید
بلند شو و محکم به خودت بگو
هیچکس دلی که قرار است عمری
برایِ - او- یِ قصه عاشقی کند را
نمی تواند بشکند

از یک جایی به بعد یاد می گیری که دیگر خودت را 

درگیر "دوستت دارم" های بی سر و ته هیچ آدمی نکنی.

 دائما ورد زبان اند و مخاطب هایش هر روز عوض میشوند.

 خودش هم تکلیفش را با "دل امروز عاشق و فردا فارغش" نمی داند، 

حماقت است.

و او غرق خوشی ها و سرگرم آدم های رنگ و وارنگ اطرافش،

وفاداری نیست!!!! خیانت به خودت است.

و عشق را نفهمید، اشتباه محض است.

خوشبخت 

بشوی به جز همین آدمی که یک روز فکر میکردی بودنش 

کنار تو

 خوشبختی محض است.

.

باز هــم؛ آمدی تو بر سرِ راهــم…●♪♫

تا بیـابـم؛ خلوتِ دل را…●♪♫